Python uvto nowej generacji menedżer pakietów dla Pythona zaprojektowany z naciskiem na szybkość, niezawodność i wygodę użycia, który ma być alternatywą dla klasycznych narzędzi takich jak pip, virtualenv czy narzędzia do zarządzania zależnościami projektu.
Kliknij tu, by przejść do strony oficjalnej
uv jest implementacją napisaną w języku Rust, oferującą szybsze operacje instalacji, rozwiązywania zależności i tworzenia środowisk w porównaniu do tradycyjnych narzędzi Pythonowych. uv działa jako „drop-in replacement” dla wielu dotychczas używanych poleceń, jednocześnie wprowadzając mechanizmy cache i optymalizacje, które znacząco skracają czas wykonywania zadań związanych z zarządzaniem pakietami.
Szybkość — uv wykorzystuje niskopoziomowe optymalizacje i mechanizmy buforowania, dzięki czemu instalacje i synchronizacja zależności mogą być wielokrotnie szybsze niż przy użyciu pip.
Kompatybilność ze standardami — uv respektuje współczesne standardy ekosystemu Pythona (np. PEP-ów związanych z budowaniem i konfiguracją), co pozwala na bezproblemową pracę z projektami opartymi na pliku pyproject.toml oraz z różnymi backendami budowy.
uv potrafi pobierać i zarządzać wersjami interpretera Pythona, tworzyć izolowane środowiska oraz instalować zależności w sposób deterministyczny i szybki, co ułatwia konfigurację projektów lokalnie i w CI.
Podstawowe komendy umożliwiają dodawanie, aktualizowanie i usuwanie zależności, a także blokowanie i synchronizowanie środowiska (lock / sync). Dla wielu użytkowników uv zastępuje zestaw narzędzi (pip + virtualenv + menedżer zależności) jednym spójnym interfejsem.
Poniżej przykłady najczęściej używanych poleceń. (Uwaga: składnia i dostępność opcji może się zmieniać wraz z wersjami uv.)
uv init — inicjalizacja projektu i utworzenie pliku konfiguracyjnego.uv add nazwa-pakietu — dodanie zależności do projektu.uv sync — zsynchronizowanie środowiska z plikiem blokady zależności.uv python install 3.x — instalacja określonej wersji interpretera Pythona zarządzanej przez uv.Migracja do uv jest zwykle prosta: uv potrafi czytać standardowe pliki konfiguracyjne, a jego cele to zaoferowanie szybszego workflow bez konieczności drastycznego przepisywania konfiguracji projektu. W praktyce proces obejmuje instalację uv, inicjalizację projektu i uruchomienie poleceń synchronizujących zależności.
Chociaż uv oferuje znaczące korzyści w szybkości i wygodzie, warto rozważyć kompatybilność narzędzi używanych w zespole i procesach CI. Niektóre specyficzne scenariusze integracyjne lub starsze systemy mogą wymagać dopracowania konfiguracji przed pełnym przejściem na uv.